De touwrand voor de 'grootste quilt ter wereld' wordt doorgepit.
Er is nu een stukje af en nu neem ik het eerst mee naar Oudewater,
om te vragen of het goed is zo.
En daarna....
zou ik zomaar eindeloze meters touw kunnen gaan maken.
Rood aan de achterkant.
Het stond zo op het voorbeeld,
dus ik dacht het maar zo te doen.
Niet zo saai.
Lijkt toch best een touwtje zo?
En dan....
de poef.
De poef vullen welteverstaan.
fijn dat het mooi weer is.
WANT DIT WIL JE NIET BINNEN DOEN!
Ik stofzuig nooit buiten, daar zie ik het nut niet van.
Maar nu moest het wel,
want alles dwarrelde overal heen,
ook met mij mee naar binnen.
Maar....
.....hij is gevuld.
En kijk eens.....
.........wat een schatje.
Die knoop was nog een toestand,
want mijn naald wel lang,
maar niet zolang dat ik aan de andere kant uitkwam.
Uiteindelijk een breinaald gepakt,
die erdoor gestoken,
naald met draad aan de breinaald geplakt met tape,
en zo weer voorzichtig teruggetrokken.
Dit is de andere kant van de poef.
Oja....en Timmie was jaloers.
Ze wilde ook graag in de doos.
Op z'n eigenwijze kats, dat wel.
fijne dag,
Marleen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten