oud serviesgoed

Ik ben er gek op, oud serviesgoed. Mam had ooit de koffiepot en een aantal mokjes van het Amsterdamservies. Dat mocht ik hebben. Toen vond ik op een rommelmarkt kop en schotels. En weer later een suikerpotje. En zo ging ik sparen. Een lieve tante en oom spaarden mee. Ze zochten en vonden voor mij heel veel. Dat kreeg ik dan weer met m'n verjaardag. Zo groeide het servies aan. Botervloot, papborden, boterhambordjes enz. Het schijnt dus een ontbijtservies geweest te zijn. Het gekke is alleen dat ik er nog nooit een theepot van ben tegengekomen.

Ook had moeder koffiekopjes van petrus regout. Niet dat het me om de naam ging, ik vond de kopjes leuk. Ik kreeg ze mee. De bordjes uit de keuken later ook, want dat was niet meer compleet en ze had een ander stel borden op de kop getikt.
En ja hoor, daar gingen we weer. Bij de kringloop vond ik nog meer bordjes. En mams had ook nog een mooi melkstel. Hup, naar Huize Marlena. Vanlieverlee kwamen er schalen en schaaltjes kommetjes een koffiepot met filter.
En laat ik nou vorige week op zolder een doos vinden met onderin een prachtige dekschaal, platte schalen, nestschalen en een suikerpotje en melkkannetje! Het kon natuurlijk allang niet meer in de kast. Maar na een beetje schuifwerk en creatief zijn, staat het er toch allemaal weer in. Zo blij ben ik. Manlief iets minder: wat moet je toch met al die rommel. Niets natuurlijk, gewoon leuk.

En wat achter de glazen deurtjes niet kan pronken, gaat onder in de kast.

 Klinkt misschien gek, maar ik gebruik altijd alles wat ik aan glaswerk en serviesgoed heb. Het staat niet alleen maar te pronken. Er sneuvelt heel af en toe wel eens wat, maar ach. Dat geeft weer reden om te zoeken in kringloop en op rommelmarkt. Heerlijk toch?

fijne dag, Marleen