Afgelopen woensdag ben ik met dochterlief op stap geweest.
En na haar boodschappen zijn we nog even de Action ingelopen.
Daar hadden ze van die schattige setjes
om leren armbandjes met bedeltjes te vlechten.
En natuurlijk moest ik er een paar meenemen.
Maar...
....ik zou geen Marleen
zijn als ik niet al een aantal pakjes
met leren bandjes had liggen.
Ooit gekocht om...
ja wat?
Nou....dit dus.
Leuk maken,
zo klaar.
Dochterlief wil ze graag dragen.
En als zij ze niet draagt mag ik wel een keertje.
Lief hè?
Ook mee bezig geweest.
Spinnen.
Een poosjes terug had ik heel veel paars geverfd.
En ik had nog veel restjes van andere kleuren liggen.
Dus nu twijn ik paars met al die andere tinten.
Wat een variatie krijg je dan!
Internet is één grote verleiding.
Ik vond allerlei voorbeelden van free-form-crochet.
Of anders gezegd: vrij haken.
En zo moesten deze eigen gesponnen restjes eraan geloven.
En met nog wat wol
werd het vrije haakwerkje gevilt
tot een tas-in-wording.
En de draadjes die over waren van dat haakwerkje,
ook maar meteen verwerkt.
Weggooien is tenslotte zonde!
En nu er toch geklust werd met wol,
meteen maar weer een paar dotten
in de oven geverfd met eierverf.
Rechts is de originele kleur grijs.
Dan ben je zo bezig dat er niet geblogd wordt.
Maar dat geeft niet,
dat doe ik lekker nu.
Terwijl manlief een ouderwetse James Bond kijkt.
fijne avond, Marleen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten