7 jaar geleden vond ik bij het opruimen van mam's huis
een heel oud doosje.
Daar in zaten hele oude handschoentjes,
van die deftige.
Ik dacht dat ze in het doosje hoorden
maar nee,
Het doosje kwam bij boek- en kunsthandel W. Karssen
uit Bodegraven vandaan.
Wat kan er dan toch ingezetten hebben?
Deze winkel bestaat al een poosje niet meer,
zeker niet in die vorm.
In een ander doosje,
uit dezelfde kast, zaten stropdassen van mijn pap,
die al in 1971 is overleden.
Nooit geweten dat dit bewaard was gebleven.
Ook dit doosje was niet bedoeld voor stropdassen,
maar voor de soeplepel van de cassette van mam,
wel komisch eigenlijk.
(e.e.a. huist nu bij zoonlief).
De doosjes met inhoud zijn mee naar huis gegaan,
voor.......
Ja voor wat?
Na de bezochte expositie bij Ans en Egbert Krekels,
afgelopen zomer,
wist ik het,
een memory-board.
In die zomer is er een begin gemaakt,
en werd de basis gelegd.
Met goud- en blauw-kleurige zijde bekleed....
vormt het een mooie achtergrond.
Een kantje als randje.
Zondag heb ik de stropdassen gestropt tot stropdasjes en
nog wat sieraden uit de erfenis opgeduikeld.
Je kunt je bijna voorstellen.....
Dat een vrouw een damesmodezaak binnenstapte.....
Een deftige.....
En dan vroeg om handschoenen....
Bij haar Chanel-achtige pakje.
( echt Chanel zat er niet in hoor,
al had mam dat heeeel mooi gevonden)
En dat ze dan thuis tegen haar man zei:.....
je moet wel nog een mooie
bijpassende stropdas kopen lief.....
anders klopt het plaatje niet als we uitgaan.
Toch?
fijne dag, Marleen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten